استجلاب (مفردات‌نهج‌البلاغه)استجلاب (به کسر الف) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای طلب جلب شدن که حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص اطلاع یافتن از بیعت شکنی اهل بصره از این واژه استفاده نموده است. ۱ - مفهومشناسیاستجلاب (به کسر الف) به معنای طلب جلب شدن آمده است. ۲ - کاربردهاامام (صلوات‌الله‌علیه) هنگام اطلاع یافتن از بیعت شکنی اهل بصره، فرموده‌اند: «الا و انّ الشیطان قد ذمّر حزبه و استجلب جلبه لیعود الجور الی اوطانه...؛ بدانید: شیطان حزب خویش را بر انگیخته و از نیروهای سوق شده خود خواسته تا ظلم به وطن خود باز گردد.» واژه «جلب» بر وزن شرف، به معنای مجلوب و سوق شده است. ۳ - پانویس
۴ - منبعقرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «استجلاب»، ص۲۲۳. رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
|